Beyazıt Meydanı

Beyazıt Meydanı, İstanbul'un tarihi ve kültürel açıdan zengin bir geçmişe sahip olan, şehrin en önemli meydanlarından biridir. Milattan sonra 393 yılında İmparator Theodosyus tarafından şehrin en büyük meydanı olarak inşa edilen bu meydan, tarih boyunca pek çok önemli olaya tanıklık etmiştir. Ortaçağ'da "Form Tauri Meydanı" olarak bilinen bu alan, dev boyutlu bir zafer takının ve bronz boğa başlarının bulunduğu bir yerdi.

Osmanlı döneminde, Beyazıt Meydanı siyasi ve ticari açıdan büyük bir öneme sahipti. Bu dönemde, meydanın etrafında Beyazıt Külliyesi gibi önemli yapılar inşa edildi. Külliye, II. Bayezid tarafından yaptırılan ve İstanbul'un korunan en eski selatin camii olan Beyazıt Camisi, bir medrese, imaret ve bir hamamdan oluşuyordu. Beyazıt Camisi'nin mimarisi, Ayasofya ile benzerlik gösteren bir merkezi kubbe ve yarım kubbelerle desteklenmiştir. Osmanlı döneminde, meydanın ticari ve sosyal hayatın merkezi olduğunu gösteren Kapalıçarşı'ya olan yakınlığı da önemlidir.

Cumhuriyet döneminde de önemini koruyan Beyazıt Meydanı, 1920'lerde Vali Ali Haydar Bey'in girişimleriyle ortasına dekoratif bir çeşme inşa edilmiş ve daha sonraları tramvay hattı gibi ulaşım ağlarıyla geliştirilmiştir. 1950'lerde Demokrat Parti döneminde yapılan altyapı projeleri kapsamında, meydan yeniden düzenlenmiş ve bir yol kavşağı inşa edilmiştir.

Bugün Beyazıt Meydanı, yerli ve yabancı turistler için önemli bir turistik merkez olarak kabul edilmektedir. Meydan, İstanbul Üniversitesi, Beyazıt Devlet Kütüphanesi ve Sahaflar Çarşısı gibi önemli kültürel ve eğitim kurumlarına ev sahipliği yapmaktadır. Ayrıca, meydan Kapalı Çarşı'ya giden bir yolu da içermektedir, bu da onu İstanbul'un ticari hayatında önemli bir yer haline getirmektedir. Beyazıt Meydanı'nın çevresindeki medreseler, mektepler, tarihi çarşılar ve alışveriş merkezleri, şehrin kültürel ve tarihi zenginliğini ziyaretçilere sunmaktadır​.