Narmanlı Hanı

İstanbul’un ilçelerinden Beyoğlu’nun en eski yapılarından biri olan Narmanlı Han, İstiklal Caddesi’nin Tünel’e kıvrıldığı noktada İsveç Konsolosluğu’nun tam karşısındaki sokağa doğru bir dönüş yapıp, Sofyalı Sokağı boyunca devam eder.

1831 yılında İtalyan Mimar Giuseppe Fossati tarafından Rus Elçilik Binası olarak inşa edilen, 1845 yılında elçiliğin taşınmasıyla mahkeme ve hapishane olarak işlev gören yapı, Cumhuriyetin ilk yıllarında Rus şirketlerini ağırlar. 1933 yılında Narmanlı ailesinin mülkiyetine geçen bina, yüksek kira bedelleriyle ticarethanelere kiralanmak yerine birçok sanatçı ve edebiyatçıya konut olur. Bedri Rahmi, Aliye Berger, Ahmet Hamdi Tanpınar gibi birçok sanatçıya ev sahipliği yapan ve sonrasında Narmanlı Yurdu olarak anılmaya başlayan bina, kısa sürede kültür ve sanat çevresinden birçok önemli ismin buluşma noktası haline gelir. 

Sanatla anılan ve uzun yıllar kitap evi, basım evi, atölye gibi kullanım alanlarıyla entelektüel bir yaşam alanına dönüşen yapının yüzü, günden güne eskimeye başlar. 1990’lı yılların başından itibaren mal sahipleri arasındaki anlaşmazlık sebebiyle atıl kalan binanın 2015 yılında alınan restorasyon kararıyla birlikte onarım çalışmaları başlatılır. Kararla birlikte birçok tartışmanın odağı haline gelen projeye 2016 yılında başlanır ve tarihi han, iki buçuk yıl sonunda şimdiki halini alır.

Restorasyon çalışmasından sonra yedi adet dükkan ve iki adet restorandan oluşan yapının katlarının çevrelediği genişçe avlusunda mini bir süs havuzu vardır. Bu iç avluda burada yaşayan ve iz bırakan değerlerin heykelleri göze çarpar. Yapının biri İstiklal Caddesi olmak üzere iki ayrı cepheye açılan iki kapısı vardır.