Dolmabahçe Sarayı

Osmanlı padişahı II. Mahmut tarafından 1843 yılında yaptırılmaya başlanan Osmanlı sarayı 250.000 m²lik bir alanda Boğaz kıyısına kurulmuştur.

Tarih kitaplarının, vakanüvislerin ve Evliya Çelebi’nin bize aktardığına göre saray yapılmadan önce aynı yerde Yavuz Sultan Selim’in bir köşk yaptırdığı yazar. Bu bölge I. Ahmet zamanında ise taşla doldurularak aynı köşk büyütülür. 1843 yılında inşasına başlanan sarayın tamamlanması ise 1856 yılını bulmaktadır.

Cumhuriyet’in ilanıyla birlikte Cumhurbaşkanlığı konutu olarak kullanılmıştır. Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK’ün son günlerini geçirdiği ve 10 Kasım 1938 tarihinde dünyaya gözlerini yumduğu yer olması sebebiyle de Dolmabahçe Sarayı tarihe ettiği tanıklık açısından ayrı bir öneme sahiptir.

İstanbul Boğazı’nın Avrupa yakasında, bugün Beşiktaş ilçesinin sınırları içerisinde yer alan saray Boğaz tarafından 600 metre uzunluğa sahiptir. Avrupa mimarî üsluplarının bir yansıması olarak İstanbul’da birçok eserin mimarlığını da yapmış olan Balyan ailesinden  Garabet Amira Balyan ve oğlu Nigoğos Balyan tarafından inşa edilmiştir.

Ceride-i Havadis gazetesinde yer alan habere göre sarayın açılış töreni Rus İmparatorluğu ile  30 Mart 1856 yılında yapılan Paris Antlaşması’ndan sonra gerçekleşmiştir.

Dolmabahçe Sarayı’nın doğrudan kendine has bir ekole giren mimari bir tasarımı olmamasına karşın Fransız Baroku, Alman Rokokosu, İngiliz Neo Klasizmi, İtalyan Rönesansı mimari tarz, üslüp ve esintileri harmanlanarak ortaya kendi içinde özgün bir eser çıkartılmıştır.

Üç katlı olarak inşa edilen saray içerisinde 285 oda ve 43 salon vardır. 56 sütunlu kabul salonu ve bu salonda 750 ışıkla aydınlanan 4.5 tonluk kristal avize ile sarayın en ilgi çeken bölümleri arasında yer alır. Bu salon dünyadaki saraylar içerisinde de en büyük en büyük balo salonu olma özelliğine sahiptir.